Çay (thee) wordt door Turken heel de dag en overal gedronken, zoals wij koffie drinken. Niet raki, de sterke anijsdrank, maar thee is de nationale drank van Turkije. Thee is een belangrijk onderdeel van de Turkse cultuur. De thee wordt aan de Oostkust van de Zwarte Zee in de bergen nabij Rize verbouwd. Dit is het regenachtigste en groenste gebied van Turkije.
Wanneer je Turkije bezoekt, kom je niet onder het thee drinken uit want het wordt je overal aangeboden. De naam çay komt van het woord cha, wat thee betekent in het Mandarijn (Chinees). Turkse thee is zwart en sterk en wordt gedronken uit een tulpvormig glaasje. Omdat deze thee zo vol van smaak is en te sterk is om te worden geserveerd in een groot theeglas, wordt het altijd in kleine Turkse glaasjes geserveerd.
Om thee te bereiden gebruiken de Turken een samowar (Russisch voor zelfkoker) om de thee te zetten.
Dit is een grote dubbele waterketel, die bestaat uit een ketel, vaak van koper, met een kraantje, die je op het vuur kan plaatsen. Doordat er relatief weinig water in de ketel wordt gestopt, en veel theebladeren, krijg je een hele sterke thee.
Als eerste moet je er goed opletten dat echte Turkse thee in huis hebt! Dit moet zwarte (Turkse) thee zijn, bekende merken zijn: Filiz Cayi van Caykur, of ook: Mevlana.
De bereiding van Turkse thee gaat als volgt;
Officieel hoort er ook flink wat suiker in de thee. Dan is het echt een traditioneel kopje Turkse thee. De Turken zijn namelijk gewend veel suiker in koffie en thee te gebruiken. Let hierop als je Turkse thee bestelt. Geef altijd aan hoe zoet jij het wilt hebben.
Probeer gewoon eens zo’n heerlijk kopje Çay!
Enjoy!